Richting de 30 weken! Iemand, stop de tijd! Kijk mee naar een overzicht van 26 tot 30 weken.
Al zou ik elke week een blog willen tikken over de voortgang van de zwangerschap, het lijkt alsof dat een praktisch onmogelijke opgave is. Vier weken vliegen om in 1 week. Met een dreumes in huis, een druk schema en een huis dat de nodige aandacht vergt vliegt de tijd werkelijk voorbij. En ik, ik hol er maar een beetje achteraan.
Hoe gaat het?
Het gaat goed. Fysiek heb ik nog steeds weinig klagen op wat bekkenpijn en bandenpijn na. Op zich zou ik gewoon kunnen sporten en hardlopen, ook al staat dat nu door een stom ongeluk in huis even op pauze. In een moment van onoplettendheid zet ik de eetkamerstoel inclusief mijn volle gewicht op mijn rechtervoet. Tja.. dat is niet aan te raden. Ondertussen kan ik geen schoen aan, een sok doet al zeer, laat staan dat ik mijn sportschoenen aan krijg om vervolgens een rondje te gaan rennen. Ik mis dat uurtje wel. Een uurtje tijd voor mij en de baby en ik voel me toch altijd energieker en meer uitgerust na een uurtje sport. Enfin, even herstellen en dan kan ik dat hopelijk ook weer oppakken.
Ik merk goed dat de hormoonpiek van 23 weken voorbij is. Migraine aanvallen behoren weer tot het verleden (so far) en ook de vermoeidheid is een stuk minder. Die narigheid heeft plaatsgemaakt voor nesteldrang. Ik stofzuig 3x per dag, ben alleen maar aan het opruimen en zie het ene na het andere project in huis dat echt (natuurlijk niet) klaar moet voor de baby er is. Je begrijpt dat manlief me dankbaar is.
De baby?
Is druk. De hele dag door. Maar dan ook echt de hele dag. Ik begin me af te vragen of de baby überhaupt slaapt? Of is het net zo’n spook in zijn slaap als ik? Toch ben ik maar wat gelukkig met al die schopjes en draaibewegingen. Ik kan me herinneren van de vorige zwangerschap dat ik om de haverklap bij de verloskundige zat met de vraag of ik even het hartje mocht horen, ik voelde de baby zo weinig. Nu kan zelfs mijn vriend de hartslag van de baby aan de buitenkant van de buik horen, heel mooi om mee te maken.
Zomervakantie!
Heb ik daar even naar uitgekeken zeg. Even geen scriptie of werkdruk, gewoon lekker vakantie vieren. Tijd voor mijn gezin en tijd voor mezelf (ja, natuurlijk). Dit jaar proberen we het fenomeen staycation. Met een babykamer-project, een aangespoelde walvis-lijf, en een dreumes in huis hebben we de prioriteit even niet bij een vliegreis naar de zon gelegd. So far nog niet een heel goed idee aangezien de Nederlandse zomer zoals altijd op zich laat wachten. Toch enigszins deprimerend als je het mij vraagt. Maar goed, we hoeven even niks dus we besteden onze dagen in indoorspeeltuinen, lunchetablissementen en winkels (yay!).
Even genieten van drie weken in en om het huis, mijn gezin en vooral mijn kleine mini, die nog heel even privé tijd met papa en mama heeft.
X Steph
About Being Mom 